แมงเม่ากับกองไฟ ?

          ในขณะที่วงการวิ่งเมืองไทยกำลังมาแรง พุ่งกระฉูด ผู้คนมากมายทั้งชาย – หญิง ออกมาวิ่งกันให้เกลื่อนเมือง ไปวิ่งโดยเสน่หา รวมตัวกันเป็นสังคมวิ่ง วิ่ง กลายเป็นสังคมที่ยิ่งใหญ่ไร้ข้อบังคับ ใครใคร่วิ่งเชิญวิ่ง ไม่มีกฏเกณฑ์ข้อห้าม
 
           วิ่ง เป็นสังคมที่ไร้ผู้ต่อต้าน สังคมที่เกิดจากรวมตัวของนักวิ่งล้วนๆ เมื่อมีนักวิ่งจำนวนมาก อะไรจะเกิดขึ้น ? ตอบได้ไม่ยากก็คืองานวิ่งน่ะซี งานวิ่งจะบานเป็นดอกเห็ด ชูช่อรอนักวิ่ง งานวิ่งมีไว้เพื่อรองรับจำนวนนักวิ่งที่ล้นหลาม กระฉอกเกลื่อนถนน และกระหายวิ่ง 
            ทุกวันนี้ งานวิ่งจึงมีให้เห็นกลาดเกลื่อนทั่วสารทิศ ดูตารางแข่งแล้วชวนให้ตาลาย ทั้งเล็กใหญ่ใกล้ไกล ระยะสั้น-กลาง-ยาวถึงมาราธอน...  เลือกวิ่งได้ถ้าใจอยาก ! งานวิ่งส่วนใหญ่มักบอกว่ารายได้สุทธิ ขอมอบให้-เป็นสาธารณะประโยชน์ต่อสังคม แต่ก็มีบางงาน ไม่ได้จาระไนอะไรไว้เลย ! นักวิ่งพอใจจะวิ่งงานไหน อย่างไร... ก็ไปงานนั้น  ไม่มีใครไปบังคับได้
 
          งานวิ่งสามารถกำหนดอัตราค่าสมัครเอง (ไม่มีราคากลาง) มีเสื้อ เหรียญ ถ้วย รางวัล ของว่าง อาหาร รวมถึงรางวัลพิเศษแจก  แตกต่างกันไป
ค่าสมัครถูกหรือแพงนักวิ่งย่อมรู้กันอยู่ ราคาต่างกันแค่ร้อยครึ่งร้อยไม่เป็นปัญหา เพราะส่วนใหญ่จะเลือกงานวิ่งที่ใกล้บ้าน เดินทางไป-กลับสะดวก
         เมื่อนักวิ่งไปใช้บริการงานวิ่ง อะไรจะเกิดขึ้น ? ความประทับใจที่ได้รับในงานวิ่ง(โดยรวม) และความมันในการวิ่งของวันนั้น ก็เก็บเอาไว้ ไม่ได้ไปบอกใคร เพราะใครๆก็รู้  ถ้าไปวิ่งแล้วผิดหวังในงานที่ห่วยแตก ห่วยโคตรห่วย ห่วยตั้งแต่เสื้อที่แจก 
          เส้นทางที่จัดให้วิ่ง วกไปวนมา วิ่งหลงเพราะไม่มีป้ายแสดงหรือชี้จุด ที่สำคัญในสนามมีนักวิ่งนิรนาม(เจ้าถิ่น)สูงวัย มาออกกำลังตอนเช้าพาวิ่งเตลิดไปด้วย วิ่งไปไหนไม่รู้ พาวิ่งเตลิดเปิดเปิง วิ่งให้พล่านเหมือนวันสิ้นโลก คนแก่อะไรก็ไม่รู้วิ่งเร็วจัง สุดท้ายตามไปทันที่หน้าห้องน้ำสาธารณะ! (แกปวดเยี่ยว)... 
          ขาดน้ำตามจุดที่ควรมี ข้างเวทีอาหารว่าง ของกิน... เกลี้ยง ! สะเปะสะปะไปหมด ห่วยบัดซบจนอยากตบกะโหลกตัวเองที่หลงไปวิ่ง ฮือ ฮือ ฮือ

          เหมือนหลายงานที่เพิ่งจัดแข่งไปเมื่อเร็วๆนี้ จัดแบบขอไปที สามปีจัดครั้ง...  เน้นกำไรจากหยาดเหงื่อของนักวิ่งที่เคราะห์ร้าย (ไม่ได้โง่)  ถือคติ กอบได้โกยได้... อย่าช้า ต้องรีบทำ น้ำขึ้นให้รีบตัก ! ทำนองเดียวกับฆ่าช้างหวังงา ฆ่าหมาเพราะเกลียดเจ้าของ ปล้นกันซึ่งๆหน้า ปล้นบนถนน ปล้นหน้าเส้น ปล้นแม่งดื้อๆ ก็อยากเข้ามาให้ปล้นเองนี่หว่า... ฮ่าฮ่าฮ่า เอิ้ก.

เนื้อที่หมดซะแล้ว รออ่านตอนต่อไปนะครับ